چنانکه مشهوراست و در نقلهای سینه به سینه آمده‌است بْرزو یکی از نوادگان انوشیروان، قرنها قبل از ظهور و بروز اسلام، کاریز(قنات) بجد را جاری ساخت و بنای این دیار کهن را که در آغاز به نام خود او بْرزو نامیده می شد؛ پی نهاد. در طول قرون و اعصار متمادی و سالیان درازی که بر این دیار تاریخی گذشت؛ همزمان با تحوّل و تطوّر زبان و فرهنگ مردم این سرزمین نام آن نیز، دچار تطوّر شده و نهایتاً به شکل امروزی خود (بجد) درآمد. نگاهی به اسناد مکتوب و مدارک تاریخی موجود بیانگر اینستکه حداقل از هشتصد سال پیش تا کنون در نام بجد تغییری رخ نداده است. هرچند در برهه هایی از زمان بعلّت کثرت وجود علمای برجسته و تراز اول و اولیاء الهی و استقامت سرسختانه و مردانه اهالی آن در ورای باروهای بلند قلعه ایمان و علم در برابر حکّام جور که با سوءاستفاده از قدرت، قصد واداشتن آنها به دست‌کشیدن از باورها و مرامشان داشتند؛ به برج اولیاءالله اشتهارداشته است. مشهور است که همزمان با فتح خراسان در زمان خلافت سومین جانشین پیامبربزرگ اسلام jحضرت عثمان ذی‌النورین(رض) مردم بجد با آغوش باز اسلام را پذیرفتند و از این رو سه تن از یاران پیامبراکرم j که مدفن آنها در بجد قرار دارد؛ در بجد مستقر شدند و بجد را بعنوان مرکز فعالیتهای تبلیغی خود برگزیدند
بازدید امروز : 58
بازدید دیروز : 6
کل بازدید : 138028
کل یادداشتها ها : 126
سوره بقره آیه 186:
وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ
اوج رحمت خداوند به بنده اش در این آیه پیداست.دراین آیه هفت بار خداوند می گوید خودم…
بی واسطه مهربانی را به اوج می رساند پادشاهی که گدایی را هفت بار با صمیمانه ترین حالت به خودش میخواند…
عِبَادِی ….ی بنده من
عَنِّی ….. از من
فَإِنِّی قَرِیبٌ…..پس من نزدیکم
أُجِیبُ…. اجابت می کنم من
إِذَا دَعَانِ….وقتی من را می خواند
فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی….پس طلب جواب کنند ازمن
وَلْیُؤْمِنُواْ بِی…….در حالی که ایمان دارند به من
پس باید …باید ….باید …از من…طلب جواب کنی….این امر است امر موکد… فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی
باید از من طلب جواب کنندآن هم با چه حالی؟ در حالی که به من ایمان داری …وَلْیُؤْمِنُواْ بِی
ایمان داشته باش که می شنومت ایمان داشته باش که من نزدیکم به تو … فَإِنِّی قَرِیبٌ
